[One for you and one for me]
Εγώ είμαι η γραμμή
της Αρχής
και του Τέλους.
–
Ποιητική μορφή
ζητά το κενό.
–
Η ανάσα σου στεγνή,
όπως τα φύλλα
στις αρχές του χειμώνα.
–
Χάνοντας και βρίσκοντας
την έμπνευση.
–
Τα παραμύθια
είναι αντανακλάσεις της ζωής
που δεν μπορείς να έχεις.
–
Τι και αν εγώ σταμάτησα,
η Γη ακόμη γυρίζει.
–
Αγάπα με
και ας σβήσουν όλα τα αστέρια.
–
Η ησυχία είναι γαλήνη,
είναι συνείδηση.
–
Αγέρωχη
αλήθεια
των ματιών σου.
–
Ξέχασες τα γυαλιά σου στο τραπέζι,
έχουν σπάσει από τη σιωπή.
–
Η ησυχία
(με)
τρομάζει.
–
Ξανά στην κατηφόρα,
αυτή τη φορά πιο
βαθιά.
–
Όταν ο ουρανός είναι γαλάζιος,
δεν φοβάμαι τίποτα.
–
Μίλησέ μου για εκείνα
που δεν θα δω
ποτέ.
–
Και όμως
η ζωή
είναι άγουρη.
_____
Particles of memories
that just begin
to unravel.
–
A feeling
of sorrowful
happiness.
(Photo: Leeuwarden sunset, 2013, The Netherlands. Canon EOS 1000D, 35-80mm, Lightroom with VscoCam. Sunset series. )