The Ones From {2013}

[One for you and one for me]

Εγώ είμαι η γραμμή

της Αρχής

και του Τέλους.

Ποιητική μορφή

ζητά το κενό.

Η ανάσα σου στεγνή,

όπως τα φύλλα

στις αρχές του χειμώνα.

Χάνοντας και βρίσκοντας

την έμπνευση.

Τα παραμύθια

είναι αντανακλάσεις της ζωής

που δεν μπορείς να έχεις.

Τι και αν εγώ σταμάτησα,

η Γη ακόμη γυρίζει.

Αγάπα με

και ας σβήσουν όλα τα αστέρια.

Η ησυχία είναι γαλήνη,

είναι συνείδηση.

Αγέρωχη

αλήθεια

των ματιών σου.

Ξέχασες τα γυαλιά σου στο τραπέζι,

έχουν σπάσει από τη σιωπή.

Η ησυχία

(με)

τρομάζει.

Ξανά στην κατηφόρα,

αυτή τη φορά πιο

βαθιά.

Όταν ο ουρανός είναι γαλάζιος,

δεν φοβάμαι τίποτα.

Μίλησέ μου για εκείνα

που δεν θα δω

ποτέ.

Και όμως

η ζωή

είναι άγουρη.

_____

Particles of memories

that just begin

to unravel.

A feeling

of sorrowful

happiness.

 

(Photo: Leeuwarden sunset, 2013, The Netherlands. Canon EOS 1000D, 35-80mm, Lightroom with VscoCam. Sunset series. )